2015 yılı en yeni çok beğenilen Kahraman Tazeoğlu sözleri, aşk, yaralı,duygusal, etkileyici, ders verici, kısa, özlem, hasret, kapak sözleri ve aşk Şiirleri enyenisozler.com da bir arada toplayarak ve bu yepyeni Kahraman Tazeoğlu sözlerini sayfamızda yayınlıyoruz.
Kahraman Tazeoğlu Sözleri – Resimli
♥ Taş olsan dile gelirdin
işte öyle sevmiştim
susacak kadar bile yanımda değilmişsin
geç fark ettim
♥ Şeker gibiyimdir ha!başkalarına mutluluk vermek uğruna erir giderim.zerre gocunmam bundan.sevmeyen ne kadar istediğimi bilemez.vallahi billahi kimse senin uğruna benden daha güzel ölemez.aslında çoktan öldüm senin için de hayat bana yine seninle hayat verdi işte.
♥ Yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Yeryüzünün bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin!
Artık daha az seviyorum seni…
Unutur gibi… ölür gibi daha az.
♥ Bir tek gece vardır insanın hayatında.. Ömür boyu sürer nöbeti..
Bu da öyleydi..
İyi ol..
Sağ ol..
Uzak ol..
Ama bir daha görme beni..
♥ Anladım ki en güzel diye beklediklerim, meğer dünde kalanlarımmış.
Bak kirlenmiş gözlerinden kalbime düşen ışık, giderek azalıyor.
Senin gözlerin benim hayatım kararıyor.
Ah Katilim!
Ah Yâr bildiğim!
Ben mutluluğun peşinde koşarken yandım.
Dilerim seni de yaksın mutluluk…
♥ Uğruna verdiklerim, sonunda seni kendine aşık etti. Ve beni hiç kimseye benzemediğim için severken, ötekilere neden benzemiyorum diye terkettin. Şimdi yaşananlar mı daha acı yoksa yaşanacaklar mı? Aşk, acının dolaylı tanımıymış, geç öğrendim.
♥ Kalp, dünyanın en sessiz kırılan oyuncağıydı. Kırık da olsa atıyordu yine de… Ve bazı gerçekleri görmesine engel olmuyordu. Zaten kalbinle görebiliyorsan, görmezden gelemezdin hiçbir şeyi. Kendini kandırabilirdi en fazla insan…”Kendini kandıran beni neden kandırmasın?” diye düşünmüştü Bukre. Ama o kalbinin sesini dinlemişti. Hiç kimse kendi kalbini kandıramazdı, ama kalp aklı hep kandırırdı.
♥ Bazen hak etmediği değerleri sınarız sevdiklerimize. Onlar bile saşırırlar ne olduklarına. Gözünde çok yükselttiğin bir gün gerçekten yukardan bakmaya başlar sana. Senin yücelttiğin, seni beğenmez. Uzaktan bakarsın eserine. Anlamazsın aranızdaki gerçek uzaklığı. Öyle çok anlam yüklersin ki karşındakine, yaptığı yanlışlar bile doğru gibi gelir sana. Gerçekler yalana dönüşür, yalanlar gerçeğe.
♥ Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında. Geriye hiçbir şey kalmayacak. Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde ki ben en çok onları duydum. Gittin mi adamakıllı gideceksin. Hiçbir özlem kalmayacak dönüşleri emziren. Demem o ki dönecekmiş gibi gitmeyeceksin. Büyük git gideceksen uçsuz bucaksız, dursuz duraksız git..
♥ Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense.
Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı olamayacağı.
İlk ışıktan sağa dönüyorum hep.
Senden değil, seninle karşılaşmaktan korkuyorum.
Şekil değiştirmişiz biz.
♥ Ben giderken, sen gelirken değişen ne varsa bilmediğim; karşılaştığımızda bir şamar gibi inecek yüzüme sanırım.
O yüzden kaçıyorum karşılaşmalardan.
Korkmak değil bu.
Korkudan korkmak benimkisi
ve anladım ki ayrılığa değil, ayrı kalmaya yeniliyor insan..
♥ Daha önce hiç bu kadar özensiz sevilmemiştim. Aslına bakarsan çokta üzülmedim. Gidişin yüzünden aşka küsecekte değilim. Hatta ona inanmaya devam edeceğim. Aşka hep inanırız çünkü; o dünyanın en gerçek yalanıdır.
♥Tatlı yalanlarda kaybolmak, acı gerçeklerde kendini bulmaktan daha çekiciydi.
♥ Umutla beklerken, umutlar azalıp azalıp, yok olmaya başladığında, aramaktan vazgeçip bulduğumuza razı oluyorduk. Razı olduğumuza tam alışmaya başladığımızda ise aradığımız kişi karşımıza çıkıyordu. Allak bullak oluyordu her şey.
♥ Fazla insan çarpıntı yapıyordu. Gereğinden fazla insan ruha zarardı.
♥ Yalnız kalmama adına insanlara güvenmektense, kendi yalnızlığına sırtını yaslayarak yoluna devam eden insanlardandı o…
♥İkisi de kendisi olduğu için uyuşamayan sevgililer gördüm ben. Ve ikisi de başkası olduğu için ayrılanlar. Ama ikisi de birbiri olan hiç görmedim. Karşındakine benzemek değildir uyum. Kendini kaybetmeden karşındaki olmaktır.
♥Gözleri ufka çakılı kalmıştı. Saçlarını yolmaya devam ederken, o şarkıyı mırıldanmaya başladı.
♥ Birden sesi kesildi ve dalgaların uğultulu sesi şarkının yerini aldı. Son nefesinde saç dipleri kanıyordu…
Bazı Yaralar Sarıldıkça Kanar
Artık hatırlanmaya değecek kadar bile kalmadın.
Seni unutmak hakkım!
Unutkan biri değilimdir ama sen bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadın.
Benim unutulmuşum olmak bile güzeldir bil.
Aşk mı? Aramızda kaldı; içimizde değil…
Yanlış aşkta doğru aranmaz.
Ama yine de oku istiyorum.
Cümlelerimde gizlenmiş duygudan ne anladığını benim nasıl yazdığım değil,
senin nasıl okuduğun belirler.
‘Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin’ diye sordular senden sonra.
Kör değildim.
Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim.
Birincisi seni ilk gördüğüm, ikincisi giderken ardından baktığım gün.
İlkinde aşkın ışığından, ikincisinde gözyaşlarımdan…
O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim.
Aşkına inandığımdan.
Kör değildim, sadece güvenmiştim!
♥ Not: Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün.
Hadi topla seni benden.
Kalbim seni uğurluyor.
Al bu yara sende kalsın.
Artık beni acıtmıyor.
Kahraman TAZEOĞLU
